ေလထန္တိုင္းတာပြင့္ေၾကြပါမူ
ဘယ္မွာပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။
လွိဳင္းပုတ္တိုင္းသာကမ္းျပိဳပါမူ
ဘယ္မွာေျမၾကီးက်န္မည္နည္း။
က်ရံွဳးတိုင္သာငိုရပါမူ
ဘယ္မွာမ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။
အေမွာင္တဝက္လင္းတဝက္သည္
တရက္တခါၾကံဳျမဲသာတည့္။
အရွံုးတလွည့္ႏိုင္တလွည့္မွာ
မ်က္လွည့္ပမာေတြ႕ျမဲသာတည့္။
ဘဝသည္ကားတိုက္ပြဲမ်ားပင္
လွဳပ္ရွားရေသာလူ႕ရြာေတာဝယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာေအာင္ေသာရွံုးေသာ
မုန္းေသာခ်စ္ေသာသစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆိုးေသာညွိဳးေသာလန္းေသာ
ၾကမ္းေသာႏုေသာပူေသာေအးေသာ
ေစာေၾကာစိတ္ျဖာမေနသာေပ
လဲရာကထက်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ေရွ႔သို႕ေလွ်ာက္ေရြ႕
ေရာက္ရာဘဝအားမာန္ျပရင္း
ရန္းရကန္ရမည္တကား။။။။။။။။။။။။။(ကဗ်ာေရးသူအမည္မသိ)
ဘယ္မွာပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။
လွိဳင္းပုတ္တိုင္းသာကမ္းျပိဳပါမူ
ဘယ္မွာေျမၾကီးက်န္မည္နည္း။
က်ရံွဳးတိုင္သာငိုရပါမူ
ဘယ္မွာမ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။
အေမွာင္တဝက္လင္းတဝက္သည္
တရက္တခါၾကံဳျမဲသာတည့္။
အရွံုးတလွည့္ႏိုင္တလွည့္မွာ
မ်က္လွည့္ပမာေတြ႕ျမဲသာတည့္။
ဘဝသည္ကားတိုက္ပြဲမ်ားပင္
လွဳပ္ရွားရေသာလူ႕ရြာေတာဝယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာေအာင္ေသာရွံုးေသာ
မုန္းေသာခ်စ္ေသာသစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆိုးေသာညွိဳးေသာလန္းေသာ
ၾကမ္းေသာႏုေသာပူေသာေအးေသာ
ေစာေၾကာစိတ္ျဖာမေနသာေပ
လဲရာကထက်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ေရွ႔သို႕ေလွ်ာက္ေရြ႕
ေရာက္ရာဘဝအားမာန္ျပရင္း
ရန္းရကန္ရမည္တကား။။။။။။။။။။။။။(ကဗ်ာေရးသူအမည္မသိ)
No comments:
Post a Comment