တခုေသာသၾကၤန္အခါ
ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့ ၊တန္ခူးအခါမွာ၊ဒါနကတေ၀ေ၀၊
ေရေတြကတရႊဲရႊဲ၊ ေပ်ာ္ပြဲကတ၀င့္၀င့္ ၊ကဲလို့သာဆင့္ေရာ၊ အရြယ္သင့္အရြယ္ငယ္ျမန္မာေတြတည္လိုက္ၾက။
ဘယ္ေျမဟာေစတီေပါမယ္လဲ႕၊ဘယ္ေျပဟာအေပ်ာ္ေက်ာမယ္တဲ႕၊စိတ္ေဇာျမန္ဗမာမွာျဖင့္၊
သံသရာဂရုထားသူမို႕၊ ကလိုက္ၾက ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာ၊ အခါကႏွစ္ဆန္း။
ထိန္လိုက္တဲ့အိုးစည္ ၊ႏွဲကလဲပီသနဲ႕ တီးသူကတီးၾက၊ ကသူက ကလာ၊ ႏြားၾကီးလဲပါသေဟ႕၊
ေက်ာေပၚမွာေကာ္ေဇာ။အေမႊးေ၇ာသနပ္ခါး ခ်ိဳဖ်ားမွာပိောတက္ပန္းေတြ က
တလွ်မ္းလွ်မ္းေရႊအဆင္းႏြားစိတ္ထဲအသာ၀င္ခဲလိုက္ရ
ရႊင္လိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း......
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
No comments:
Post a Comment