- ငါအိုသြားေသာအခါ ငါဟာ အရင္ကငါ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကို နားလည္ေပးပါ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။
- ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔လက္ေတြနဲ႕ ထမင္းဟင္းေတြ အကႌ်ေပၚဖိတ္စင္သြားတဲ့အခါ အကႌ် ၊ လံုခ်ည္ ဖိုသီဖတ္သီျဖစ္ေနတဲ့အခါ ငါ့ကိုမရြံပါနဲ႔ ၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ငါသုတ္သင္ေပးခဲ့တာေတြကို ေက်းဇူးျပဳျပီး သသတိရေပးပါ။
- အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျဟဖူးတဲ့စကားေတြ ျပန္ေျဟမိတဲ့အခါ စကားမျဖတ္ဘဲ ေက်းဇူးျပဳျပီး နားေထာင္ေပးပါ။ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ယာ၀င္တိုင္း တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုျပင္ေတြ၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္နိပါတ္ေတာ္ေတြ ၊ဇာတ္ၾကီးဆယ္ဘြဲ႕ေတြ စတဲ့ပံုျပင္ေတြကို မရိုးေအာင္ေျဟရင္း ငါေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။
- မလႈပ္ရွားႏိုင္လို႕ ေရခ်ဳိးဖို႕ အကူအညီလိုတဲ့အခါ ငါ့ကို မျငိဳျငင္ပါနဲ႕။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခ်ာ့တစ္လွည့္ ေျခာက္တစ္လွည့္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ပံုရိပ္ေလးကိုျမင္ေယာင္ေပးပါ။
- ေခတ္သစ္နည္းပညာေတြကို မသိနားမလည္ခဲ့ရင္ မေလွာင္ပါနဲ႕။ ငယ္ငယ္တုန္းက ”ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့” ေမးခြန္းတိုင္းကို စိတ္ရွည္စြာ ငါျပန္ေျဖခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။
- စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါ ႏြမ္းလ်ျပီး လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့အခါ ခြန္အားပါတဲ့ လက္တစ္စံုနဲ႕ ငါ့ကို ကူတြဲေပးၾကပါ။ လမ္းေလွ်ာက္သင္စ အရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းေလွ်ာက္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။
- တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႔ အိုစာသြားတဲ့ ငါ့ကိုၾကည့္ျပီး ၀မ္းမနည္းပါႏွင့္ နားလည္ေပးပါ။ အားေပးပါ။ အရင္တုန္းက လူ႕ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညႊန္ခဲ့သလို အခုခ်ိန္မွာ ငါ့ဘ၀ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႕ ေအးျမမႈေတြက်ု ငါျပံဳးျပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ။ အဲ့ဒီအျပံဳးေတြထဲမွာ မဆံုးတဲ့ေမတၱာေတြ ေတြ႕ရမွာပါ။
1 comment:
ေရြးတတ္လိုက္တာ ပံုေလးက အရမး္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ စာသားနဲ႔ထပ္တူက်ပါ၏ ...:)
Post a Comment