ခဲတံ ။ ။ “ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ ….”
ခဲဖ်က္ ။ ။ “ဘာကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာလဲ။ မင္းဘာမွ မမွားပါဘူးကြ။”
ခဲတံ ။ ။ “ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားထိခိုက္ခံစား ေစရတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္အမွား တစ္ခုလုပ္လုိက္တိုင္း ခင္ဗ်ားကလုိက္ျပီးဖ်က္ေပးရတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ အမွားေတြကိုဖ်က္ေပးတိုင္းမွာလဲ ခင္ဗ်ားတျဖည္းျဖည္း လံုးပါးပါးေနရတယ္ေလ။”
ခဲဖ်က္ ။ ။ “အဲဒါကေတာ့ဟုတ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲလုိေတာ့ ငါမထင္မိပါဘူး။ မင္းသိတဲ့အတုိင္းပဲ ငါကအဲဒီလုိလုိက္ျပီး ဖ်က္ေပးေနဖို႔ပဲ ခဲဖ်က္ျဖစ္ေနတာကိုးကြ။ ငါ့ကို တစ္ေန႔က်ရင္ အျခားတစ္ခုနဲ႔အစားထိုးမယ္ဆိုတာသိေနလဲပဲ၊ ဒီလိုလုိက္လုပ္ေပးေနရတာကိုပဲ ေပ်ာ္ေနရတာပါကြာ။ ဒါေၾကာင့္ သိပ္လဲစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔။ မင္း၀မ္းနည္းေနတာကို ငါမေတြ႔ခ်င္ပါဘူးကြာ။ :)”
ဒီလုိ ခဲဖ်က္နဲ႔ခဲတံ တို႔ရဲ႕ အျပန္အလွန္စကားေျပာသံေတြကို ကၽြန္ေတာ္ၾကားျပီးေတာ့ ျပင္းျပတဲ့စိတ္ခံစားမႈတစ္ခုကို ခံစားမိပါတယ္။ မိဘမ်ားဟာ ခဲဖ်က္နဲ႔အလားတူသလုိ၊ သားသမီးမ်ားဟာလဲ ခဲတံမ်ားလိုပါပဲ။ မိဘေတြဟာ သားသမီးမ်ားအတြက္အျမဲ အသင့္ရွိေနျပီး သူတို႔ရဲ႕အမွားေတြကို ျပင္ဆင္ေပးၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ျပင္ဆင္ေပးရတဲ့အတြက္ ထိခုိက္ခံစားရျပီး၊ တျဖည္းျဖည္းလံုးပါးပါး (တျဖည္းျဖည္း အိုမင္းလာျပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့မွာကြယ္လြန္)သြားရပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ သားသမီးမ်ားဟာ အျခားသူတစ္ဦး (ဇနီး/ခင္ပြန္း) နဲ႔လက္တြဲသြားမွာသိေနေပမယ့္လဲ မိဘမ်ားကေတာ့ ဒီလုိလုပ္ေဆာင္ေပးေနရတာကိုပဲ၀မ္းေျမာက္ေနၾကရျပီး သူတို႔ရဲ႕ တန္ဖိုးထားရတဲ့သူေတြ စိတ္ပူပန္၀မ္းနည္းေနရမွာကိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွေတြ႕ခ်င္မွာမဟုတ္ၾကပါဘူး။
မိဘမ်ားအားလံုးကိုရည္စူးလ်က္ ………..
No comments:
Post a Comment