အေရးၾကီးေသာအသိပညာ

 ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကဂ်ပန္ျပည္မွာဓားသိုင္းပညာကိုကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္တတ္ေျမာက္တဲ့ဓားသိုင္းဆရာၾကီးတစ္ဦးရွိခဲ့တယ္။ဓားသိုင္းဆရာၾကီးမွာသားသံုးေရာက္လည္းရွိတယ္။ဓားသုိင္းဆရာၾကီးကသူ႕သား၃ေယာက္ကိုသူ႕လိုပဲသိုင္းပညာကိုကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္တတ္ေျမာက္ေအာင္ႏွစ္ရွည္လမ်ားၾကာေအာင္စနစ္တက်သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ဒီလိုနဲ႕သားေတြကိ္ု ႏွစ္ရွည္လမ်ားၾကာေအာင္ သင္ၾကားေပးျပီးတဲ့ေနာက္ ဖခင္သိုင္းဆရာၾကီးက သားသံုးေယာက္၏ အရည္အခ်င္းကို စစ္ေဆးၾကည့္လိုေသာ ဆႏၵေတြျဖစ္ေပၚလာတယ္။

ထို႕ေၾကာင့္သိုင္းဆရာၾကီးကအေ၀းေရာက္ေနေသာသားသံုေယာက္ထံသို႕“မည္သည့္ေန႕၊မည္သည့္အခ်ိန္၊မည္သည့္ေနရာတြင္တပည့္မ်ားစံုညီစြာတက္ေရာက္ရမည့္အစည္းအေ၀းရွိေၾကာင္း၊ထိုအစည္းအေ၀းကိုသားသံုးေယာက္လံုး မပ်က္မကြက္တက္ေရာက္ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း” အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္။

အစည္းအေ၀းခန္းမထဲသို႕၀င္လာမည့္သားမ်ားကိုစမ္းသပ္ရန္အတြက္ဖခင္သိုင္းဆရာၾကီးကအစီအစဥ္တစ္ခုလုပ္ထားသည္။အစည္းအေ၀းခန္းမထဲသို႕၀င္မည့္တံခါးကိုမပြင့္တစ္ပြင့္ဟထားျပီးထိုတံခါး၏အထက္ေဘာင္ေပၚ၌ေရအျပည့္ျဖည့္ထားေသာေရအိုးတစ္လံုးကိုတင္ထားခဲ့တယ္။အကယ္၍တံခါးကိုတြန္းဖြင့္၀င္လိုက္ရင္၀င္လာသူအေပၚ ေရအိုးက်လာေစရန္စီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္္သည္။

သတ္မွတ္ထားေသာရက္၌အစီးအေ၀းတက္ရန္ပထမဆံုးေရာက္လာသူမွာအၾကီးဆံုးသားျဖစ္သည္။အစည္းအေ၀း၀င္ေပါက္တံခါးမပြင့္တပြင့္တတျဖစ္ေနသည္ကိုသူသတိထားမိသည္။”အစည္းအေ၀း၀င္ေပါက္တံခါးကိုဖြင့္မည္ဆိုလွ်င္လည္းအျပည့္အစံုဖြင့္ဖြင့္ထားရမည္။ပိတ္မည္ဆိုလည္းလံုး၀ပိတ္ထားရမည္။အခုပအဘယ္ေၾကာင့္မပြင့္တပြင့္ျဖစ္ေနသနည္း”ဟုသားၾကီးကေတြးရင္း သတိျဖင့္စူးစမ္းေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ တံခါးကိုအမွတ္တမဲ့ တြန္း၀င္လွ်င္၀င္လာသူအေပၚေရအိုးက်လာေအာင္တမင္ဖန္တီးထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။သားၾကီးသည္ေရအိုးကိုမက်ေအာင္ထိန္းျပီးတံခါးကိုဖြင့္၊အတြင္းကို၀င္၊ေရအိုးကိုမူလအေနအထားအတိုင္းျပန္ထားျပီးေနာက္အစည္းအေ၀းခန္းမထဲသို႕ေအးေဆးေလွ်ာက္သြားသည္။

မၾကာမီဒုတိယသားလတ္သည္လည္းအစည္းအေ၀းရွိရာခန္းမသို႕ေလွ်ာက္လာသည္။အစည္းအေ၀းခန္းမ၀င္ေပါက္တံခါးဟတတျဖစ္ေနသည္ကိုသူျမင္သည္။သို႕ရာတြင္တံခါးကိုအမွတ္တမဲ့တြန္းဖြင့္လိုက္သည္။အေပၚကေရအိုးသည္ရုတ္ျခည္းက်လာသည္။ထိတ္လန္႔သြားေသာ္လည္းတတ္ကၽြမ္းသမွ်လွ်င္ျမန္မႈတို႔ကိုအသံုးျပဳ၍ေရအိုးကိုဆီးဖမ္းႏိုင္လိုက္္သည္။သားလတ္သည္လည္းေရအိုးႏွင့္တံခါးကိုမူလအတိုင္းျပန္ထားခဲ့ျပီးေနာက္အစည္းအေ၀းခန္းမထဲသို႕ဣေျႏၵမပ်က္ေလွ်ာက္သြားသည္။

အစည္းအေ၀းခန္းမသို႕ေနာက္ဆံုးေရာက္လာသူမွာအငယ္ဆံုးသားဓားသမားျဖစ္သည္။သူသည္ရႊင္ရႊင္ပ်ပ်သြက္သြက္လက္လက္ႏွင့္ေလွ်ာက္လာရင္းအစည္းအေ၀းခန္းမ၀င္ေပါက္တံခါးကိုေဆာင့္တြန္းဖြင့္လိုက္သည္။အေပၚကေရအိုးသည္ကၽြမ္းျပန္၍က်လာသည္။သားအငယ္ဓားသမားသည္က်လာေသာေရအိုးကိုရန္သူအမွတ္ျဖင့္ဓားကိုဆြဲထုတ္ျပီးလွ်ပ္ျပက္သကဲ့သို႕ခုတ္လိုက္ပိုင္းလိုက္သည္။ေရအိုးသည္လည္းၾကမြလြင့္က်ဲသြား၍သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးလည္းေရေတြရႊဲရႊဲစိုသြားသည္။သားငယ္ဓားသမားသည္ရႊဲရႊဲစိုေနေသာအ၀တ္ျဖင့္ပင္အစည္းအေ၀းကိုတက္ရေတာ့သည္။

ဖခင္သိုင္းဆရာၾကီးကသားအလတ္ႏွင့္သားအငယ္ကိုအရည္အခ်င္းမျပည့္၀သူျဖစ္ေၾကာင္းပရိသတ္ေရွ႕မွာတင္ျပစ္တင္ေျဟဆိုသည္။သားအၾကီးကေတာ့ေက်နပ္ဖြယ္အရည္အခ်င္းရွိေၾကာင္းဂုဏ္ျပဳေျဟဆိုသည္။ထို႕ေနာက္ဖခင္သိုင္းဆရာၾကီးက“အတတ္ပညာထက္အေျခအေနေတြကိုခ်င့္ခ်ိန္သံုးသပ္ႏိုင္တဲ့အသိအျမင္ကပိုျပီးအေရးၾကီးတာမ်ိဳးေတြရွိတယ္။သားၾကီးဓားသမားဟာအေျခအေနေတြကိုသံုးသပ္ႏိုင္တဲ့အသိအျမင္ရွိလို႕သားငယ္လိုတပင္တပန္းနဲ႕ေရအိုးကိုရန္သူထင္ျပီးခုတ္ပိုင္းရတာမ်ိဳးေတြ၊သားလတ္လိုအထိတ္တလန္႔ဆီးဖမ္၊ျပန္တင္ေနရတာမ်ိဳးေတြလုပ္ေနစရာမလိုပဲအစည္းအေ၀းကိုေအးေအးေဆးေဆးတက္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္အတတ္ပညာထက္အသိပညာကပိုျပီးေနရာမ်ားစြာအေးၾကီးတယ္ဆိုတာကိုသတိျပဳေစခ်င္တယ္”ဟုေျဟရင္းအစည္းအေ၀းကိုရုပ္သိမ္းလိုက္ပါသည္ဟုဆိုပါသည္။

အထက္ပါပံုျပင္ေလးထဲကဓားသိုင္းဆရာၾကီးေျဟတဲ့စကားအရဆိုရင္လူုမႈျပႆနာေတြကိုေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာလည္းအေျခအေနေတြကိုသံုးသပ္ႏိုင္တဲ့အသိအျမင္ရွိရင္လူမႈအနိ႒ာရံုေတြမျဖစ္ေပၚဘဲေျပေျပလည္လည္ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဟုမွတ္ခ်က္ခ်လို႕ရပါတယ္။

စာဖတ္သူအေပါင္းကိုဤပံုျပင္ေလးထဲကအတိုင္းသားၾကီးဓားသမားကဲ့သို႔အသိပညာ၊အတတ္ပညာႏွစ္ခုလံုးျပည့္စံုႏိုင္သူျဖစ္ပါေစလို႕ဆုမြန္ေကာင္းပို႕သရင္းနိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ………..